అమ్మకూచి

 

 

 

అమ్మకూచి 

అరటి పండు వలిచినట్లు ఆ చెట్టును  గురించి

ఇక ఆమె చెబుతూన్నదేదీ 

వాడి చెవికి ఎక్కదు గాక  ఎక్కదు

ఆమె చెబుతూన్న మాటల మెట్లమీంచి వాడు

అలా అలా అడుగులు వేస్తూ అమాంతంగా 

అదృశ్యం అయిపోయాడు ఆకాశంలో 

సరాసరి  స్వర్గంలోంచి చెట్టు మీదికి దిగుతూన్న

పండ్ల రంగూ రుచీ వాసనా చూస్తూ 

పరవశంలో పరవళ్ళు కొడుతున్నాడు 

అమ్మ మాటలకు పరధ్యానంగా

వాడు కొడుతూన్న'ఉ ఊ' ఊయలగా మారి 

అటు నేలకీ, ఇటు ఆకాశానికీ మధ్య

  వూగుతూంది ఉల్లాసంగా .......

..........